Een blowerdoor test wordt uitgevoerd om te bepalen hoe goed de woning luchtdicht is. De test geeft eigenlijk een soort ‘resultaat’ voor alle inspanningen die er gebeurd zijn om te voorkomen dat warme binnenlucht ongecontroleerd door kieren, spleten of gaten in de damprem naar buiten kan lekken.

Tegelijk worden bij de test ook de resterende lekken opgespoord.

Normaal gezien wordt deze test uitgevoerd nadat de ruwbouw ‘dicht’ is. Op dat moment is de woning voorzien van ramen en deuren, van damprem, en is de woning gepleisterd. Wij hebben de test op dat moment niet uitgevoerd.

Via onze architect hebben in april 2009, enkele jaren nadat we in onze woning getrokken zijn, toch nog een luchtdichtheidstest laten uitvoeren. We zijn enkele interessante ‘lekken’ op het spoor gekomen.

Verloop van de test

In een opening van de woning (deur/raam) wordt een grote ventilator aangebracht. Na het opmeten van de weersomstandigheiden buiten, wordt in eerste instantie de woning in onderdruk gebracht. Door lucht uit te woning te onttrekken, zal er lucht van buiten door onderbrekingen in de luchtdichte schil naar binnen lekken. Deze lekken kunnen eenvoudig opgespoord worden door een controleronde te doen door de woning. De onderdruk bedraagt 50 Pascal, en dat is genoeg om zelfs bij de kleinste gaatjes een luchtstroom te kunnen waarnemen.

Eenmaal de lekken in kaart gebracht zijn, wordt de draairichting van de ventilator omgekeerd en wordt de woning in verschillende stappen in overdruk gebracht. De PC die verbonden is met der ventilator stelt een curve op van de lekken bij verschillende overdrukken, en bepaald dan uiteindelijk het resultaat van de test, de zogenaamde n50 waarde. Dit is de hoeveelheid lucht die verloren gaat per uur, vergeleken met het luchtvolume in de woning, en bij een overdruk van 50 Pa.

Ter referentie: die 50 Pa overdruk komt overeen met een windkracht 3 tot 4, en is in dit opzicht dus zeker een realistische situatie.

Voor een laag-energiewoning met balansventilatie ligt de norm voor de n50-waarde op maximum 1.5 volumes per uur. Dit wil zeggen dat dus per uur anderhalf keer het volledige volume van de woning ongecontroleerd verloren gaat. Dit betekent uiteraard een verlies naar energieverbruik toe, gezien dat verloren volume lucht ook opnieuw opgewarmd moet worden.

Resultaten

Eerst en vooral: de gedetecteerde lekken. Er waren enkele punten waarop we verwacht hadden dat deze slecht zouden scoren, maar er waren (uiteraard) ook enkele verrassingen.

Verwacht:

• kelderdeur. Is in zekere mate op te lossen door extra dichtingen te voorzien.
• ALU ramen (glaslatten)
• enkele plaatsen op zolder waar de damprem doorboord is door de bevestigingslatten. Is eenvoudig op te lossen, gezien de plafondafwerking nog niet is aangebracht.

Onverwacht:

• doorvoeren van leidingen naar de kelder die afgedicht waren vanuit de kelder. Er lekt blijkbaar lucht binnen door de holle ruimtes in de gewelven. Is op de lossen door de doorvoeren af te dichten van aan de binnenzijde.
• tabletten onder de ramen: bij langere ramen bestaan de tabletten uit 2 stukken. Waar de stukken tegen elkaar komen lekt er lucht naar binnen
• spotjes in de gewelven: we hebben voor het pleisteren telkens een ‘pot’ verwijderd en vervangen door een stuk gyproc waar dan eenvoudig een gat in gemaakt kan worden voor een spotje. Echter, het blijkt nu dat er een serieus luchtlek aanwezig is van buiten naar de potten toe. Dit hadden we niet verwacht, want de druklaag die op de potten gestort werd sluit ter hoogte van de spouw de potten en balken over de volledige hoogte af (de randen werden uitbekist tijdens de ruwbouwfase). Daarenboven is de vloeibaarheid en de granulatenverdeling van het gebruikte beton specifiek aangepast om kleine holtes op te vullen. We vermoeden samen met onze architect dat scheurtjes die bij de betonverharding ontstaan oorzaak van de luchtlekken zijn… Deze lekken zijn jammer genoeg niet eenvoudig meer op te lossen nadat het plafond is afgewerkt.
• op de slaapkamer van de kinderen is het plafond niet gepleisterd achter een buis van het ventilatiesysteem. Ook daar is er een serieus luchtlek. Dit is wel op te lossen, de buis moet nog ingewerkt worden en daar zullen we zorgen voor een betere luchtdichting.

De opgemeten n50-waarde met de hierboven gemelde luchtlekken bedraagt voor onze woning 1.67 volumes per uur.

Terwijl we dan bezig waren hebben we een snelle 2de test gedaan met het lek van de kelderdeur afgedicht. Toen bedroeg het resultaat 1.5 volumes per uur.

We hebben dus nog wat werk voor de boeg om onze woning klaar te maken voor het komende stookseizoen.

Bedankt

Deze test werd gesponsord door architectenbureau Danneel en Jacobus, bedankt Wilfrid en Paul!

De test werd uitgevoerd door Bart Humbeek van @Home EB bvba te Gent.